Het moest zo zijn
Het was mijn accountant die mij erop attendeerde, rijdend op de snelweg, onderweg naar een van mijn klanten galmde hij over de handsfree. “Hoi Alexander, ik mag je bijna feliciteren hé!” Ik reageerde verrast en verbaasd? “Als ik het goed gezien heb, vier jij dit jaar jouw twintig jarig bedrijfsjubileum!” Ik was nog meer verbaasd! Twintig jaar…, waar blijft de tijd!
“Mijn eerste “werkplaats”! Ik zag hem nog zó voor me”
In trance, als op de automatische piloot bestuurde ik mijn auto, de herinneringen schoten door mijn gedachten! Mijn eerste “werkplaats”! Ik zag hem nog zó voor me. Het kippenhok aan de Haagdijk in de achtertuin van mijn ouderlijk huis waar ik een soort van eigen timmerhok had ingericht! Ik wist het zeker, wilde timmerman worden, mensen helpen en mooie dingen maken! Van mijn spaarcentjes kocht ik mijn eerste zaag en hamer en ging aan de slag met de eerste karweitjes bij familie en kennissen. Voor ik het zelf goed en wel in de gaten had, had ik zoveel werk en klanten dat het als haast vanzelfsprekend was om mijn eigen bedrijf te starten.
Het moest zo zijn!
Mijn gedachten, terug in de tijd, maakte me blij! Al die klanten die mij het maken van een klus of verbouwing hadden toevertrouwd, de namen van – en herinneringen aan – het personeel waarmee we die al klussen konden klaren, mijn vrouw Mireille; de sterke vrouw achter de ondernemer, ik was best trots.
“In 1997 had ik hier mijn eerste dakkapel geplaatst.”
Ik stuurde mijn auto van de A16 af, bijna op de plaats van bestemming, familie De Bruyn in Prinsenbeek. Een trouwe klant van het eerste uur. In 1997 had ik hier mijn eerste badkamer gemaakt. Uitgerekend nu ik met hen een afspraak had, attendeerde mijn accountant me over het twintig jarig bestaan van mijn bedrijf!
Het moest zo zijn….
Aan iedereen die aan dit succes een bijdrage heeft geleverd!
Dank je wel! Alexander
